dinsdag 1 november 2016


mijn kinderen

mijn pijn                         

                             ( vanvlaenderen m )
Ik ben trots en fier op
Mijn kinderen
Al kan ik het niet uiten
ze zijn uit men leven gegaan
Ze zijn buiten
Ze zien niet meer om
T is mijn lot,
Ben ervan kapot
Je vraagt je vast af
Hoe ga je daarmee om
Wel, heb heel diep gezeten
Wilde er niet meer zijn
En dat was pas dom

T lijkt net of het heeft zo
Moeten zijn
Ben in de gedichten
maken gekropen
Zo kan ik het afschrijven
Het verwerken de pijn
Heb dit niet verdiend
Maar heb me erbij
Neergelegd
Ben niet helderziend
Wat de tijd zal geven
Maar op deze manier
Heb ik me verzoend
met het leven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten