Alleen                                                                                                                                                                      ( vanvlaenderen m)            

                                          
Jaren kom je onder de mensen
Helpend en klaarstaand voor
Iedereen
Toch blijkt niks te zijn zoals het is
In je gezicht doen ze mooi
met een masker
Je voelt die blikken en oneerlijkheid
Hypocriet en zeemzoet
Maar niks hoe dat het moet

Niemand die voor je klaarstaat
Tenzij je het op je blote knieen
Vraagt en dan nog.
Geroddel ,tegenwerking overal
Den dupe.
Mistroostig word je daarvan
Waarom de ene alles en gelukkig
En de andere niks
Vriendschap word je opgedrongen
Hoe zij het wlllen ,geen rekening
Houdend met de ander
Is dit dan nog vriendschap
Vraag ik me af
Het kan niet altijd van die ene
En dezelfde kant gaan
Want zo blijft vriendschap
Ook niet bestaan.
Vrienden hoeven ook niet alle
Dagen over de vloer te komen
En ieder heeft zen mening en
Ieder heeft zen dromen
Maar die oneerlijkheid en
Die leugens altijd Daar ga ik van achteruit
Dan blijf ik liever alleen
Met men eigen geluk
En men eigen dromen die
Hopelijk ooit wel eens uit
Zullen komen.